Okonjima, Kamanjab en ons vertrek naar Etosha

18 oktober 2009 - Kongola, Namibië

 

 

Hallo allemaal,

 

Een toer door het deel van het park waar men door de moeder(s) verstoten cheeta’s opvangt en grootbrengt, brengt ons in aanraking met een groep cheeta’s bestaande uit 4 broers en een vreemde van deze familie, die ons ruim de kans geven van alle kanten prachtige foto’s te maken. Na afloop bedankt onze gids Martin de groep voor hun fotogenieke medewerking door ze uit een plastic emmer te trakteren op een snack (stuk rauw vlees). Dit leidt tot fantastische taferelen in de troep.

 

Na een verkwikkende nachtrust, loopt onze wekker de volgende ochtend weer bijtijds af en

vertrekken we na een luxe Afrikaans ontbijt naar onze volgende verblijfplaats Kamanjab, waar we ditmaal twee nachten zullen verblijven, omdat we rekening houden met een bezoek aan het Himbavolk dat zich vanaf Kamanjab op een afstand van meer dan 300 km bevindt.

 

We komen nadat we in Otjiwarongo onze input voor onze reislogger  in het telefoonkantoor hebben ge-opload ’s middags rond 14u00 aan in Rustig Toko Lodge in Kamanjab. We zouden hier twee dagen lang de tijd van ons leven zouden hebben.

We besluiten om niet het Himbavolk in Opuwo op te zoeken, maar een kleinere groep Himbamensen, die zich op beduidend kortere afstand van ons onderkomen bevindt.

.Dit bespaart aanzienlijk in kilometers en in tijd, en geeft ons de middag vrij om een ingelaste

gamedrive over de farm te maken  (12.000 hectare). We spotten zebra, impala, springbok,

elandantilope, giraffe en de secretarisvogel. Onze gids Herman, heeft eerder als knecht op de farm gewerkt en kent iedere hoek en bult van de farm. We genieten volop en bij terugkomst kunnen we direct aan tafel, omdat manager Michael met een stel vriendelijke Italiaanse gasten met het diner op ons zit te wachten.

 

Na een lollige avond  waarbij Michael zijn komende vertrek bij de Lodge inluidde met een

paar goeie flessen Pinotage van Beyerskloof, gingen we veel later dan gepland naar bed.

De volgende ochtend worden we wakker door gerommel aan onze houtgestookte boiler

die weliswaar met hout wordt gestookt, maar met dieselolie wordt aangestoken. Een vreselijke lucht, waar maar een remedie tegen bestaat: opstaan en alle ramen open!

Na een gezellig ontbijt met onze Italiaanse vrienden, nemen we met Michael nog even de

kortste route via gravelroad door naar onze  volgende bestemming het Etosha Park; de grootste trots van iedere Namibiër…..

 

Inmiddels 9u30 uur geworden rijden we met een fris gewassen auto (service van het huis) de poort uit van Rustig Toko Farm & Lodge richting Etosha.

Bij binnenkomst in Etosha zien we al meteen een paar giraffen, altijd heel leuk om te fotograferen. Daarna melden we ons in het eerste restcamp Okaukuejo, waar we de betaling moeten doen om de komende dagen in Etosha Natural Park te mogen verblijven en het park te bezoeken. Op de plattegrond van het park stippelen we een route uit, waarbij we in deloop van de middag in Hallali aankomen, onze eerste overnachtingplaats in het park. Tijdens onze tour zien we impala’s. kudu’s, oryxen, giraffen en zebra’s. Tussen de middag gaan we nog even terug naar de drinkplaats bij Okaukuejo en worden getrakteerd op een drietal olifanten die lekker gaan drinken en zich gaan “douchen”.Geweldig om te zien en vervolgen onze tocht naar Halali, waar we ’s avonds worden getrakteerd op een flinke onweersbui met voldoende regen.

De volgende dag rijden we van Halali naar Namutoni (ook een restcamp in  Etosha). Omdat het de avond van tevoren flink had geregend hadden de dieren geen behoefte om zich te laten zien of naar een drinkplaats te koen, deze waren echt “uitgestorven”. Maar we genoten van alle dieren die we toch mochten zien, zelf een groepje olifanten die onze weg kruisten was een hele leuke belevenis, temeer daar er in Etosha een enorme groep olifanten leven, maar zich dezer dagen niet hebben laten zien.

De volgende morgen hebben we om 6.00 een gamedrive en hebben het geluk om een leopard te zien, verder nog steeds gene olifant of leeuw te bekennen en zullen ons gelukkig moeten prijzen dat we de leopard hebben gezien.

Vanuit Etosha rijden we richting Rundu, een overnachtingplaats aan de Kavangoriver en dit is meteen de grens met Angola. We hebben er een aardige kamer. De volgende dag rijden we richting Caprivistrip en overnachten in Kongola.

 

Groetjes van Marcel & Ina

 

 

 

 

5 Reacties

  1. Frans en Henriëtte van Asten:
    18 oktober 2009
    Hoi Ina en Marcel

    Gaat ie goed? Ik zie net jullie mail binnenkomen.Ik zal er me eens gauw inverdiepen.

    Groetjes en fijne reis verder.
    Henriëtte
  2. Margo:
    18 oktober 2009
    Lieve Ina en Marcel, mijn bewondering is met de week groter voor jullie, wat een energie dat jullie hebben...zoveel kilometers....en ondernemingen...petje af! Ik begin nieuwsgierig te worden naar de foto's want er is veel te ontdekken...

    Geniet verder van de reis en elkaar!
    Liefs Margo ;-)
  3. Omar en Elly:
    19 oktober 2009
    Ha Ina en Marcel

    Een geweldige reis en jullie genieten volop. Veel plezier en succes met de rondreis.
    groetjes Omar en Elly
  4. Bart en Marianne:
    20 oktober 2009
    Hallo Ina en Marcel,

    We hadden al eerder willen reageren, maar we kunnen in België wel emails ontvangen maar niet verzenden,en
    vorige week, een paar dagen naar Simone geweest, dus
    vandaar deze late reactie.
    Wat een levensechte verslagen, we zien de olifanten lopen.
    Fijn dat jullie het zo goed naar je zin hebben, geniet er nog van.

    Tot ziens,

    Bart+Marianne.
  5. Harrie en Mia:
    24 oktober 2009
    Hallo Ina en Marcel
    Wat een mooie reis, Jullie beleven zoveel moois in zo,n ander land, het zal daarna nog dikwijls op je netvlies voorbij komen.Als Ik jullie reisverslag lees reis Ik een beetje mee. Geniet nog samen.
    Lieve groeten Mia.